Music and Lyrics
- posted April 13, 2007
Het is een hele tijd geleden dat ik nog iets vers heb geschreven voor m’n blogje en dat heeft alles te maken met het onderwerp van de vorige post én een accuut gebrek aan zin. Het was minstens even lang geleden dat ik nog in de bioscoop was geraakt, voor een film te zien tenminste, maar deze week is het toch nog eens gelukt. Altruïstisch als ik ben mocht mijn lieftallige vriendin de keuze maken deze keer, en het zal je dan ook niet geheel verbazen dat de keuze is gevallen op Music and Lyrics. Als ik je dan nog vertel dat de hoofdrol is weggelegd voor Hugh Grant, dan weet je ook meteen dat het om een (zoveelste) romantische komedie ging.
Ik heb niets tegen het genre, maar mijn ervaring leert me dat romantische komedies in de meerderheid van de gevallen films zijn waarvan er 13 in een dozijn gaan en ik had zo’n lichtbruin vermoeden dat het deze keer niet anders zou zijn. De samenvatting spreekt ook niet bepaald tot de verbeelding:
Alex Fletcher (Hugh Grant) is een aan lager wal geraakte popster uit de Eighties die alleen in het derderangs circuit nog iets of wat aan de bak komt. Op een dag krijgt hij zijn kans op een comeback als Cora Corman, de topvedette van het moment, hem vraagt om samen een duet op te nemen. Maar, Alex heeft in geen jaren nog muziek geschreven en een songtekst is al helemaal nooit uit zijn pen gevloeid. Maar dan komt de verleidelijke en wispelturige Sophie Fisher (Drew Barrymore) op de proppen. De met woorden worstelende songwriter is meteen in de ban van haar poëtische aanleg en… van haarzelf…
Wat er daarna gebeurt is niet zo heel moeilijk te raden en dat maakt eigenlijk verder ook niet zoveel uit. Je gaat tenslotte niet naar een Hugh Grant film kijken vanwege het spectaculaire onverwachte einde, maar wel om met een fuzzy gevoel de zaal te verlaten. Ik kan niet zeggen dat dat laatste helemaal gelukt is bij mij, maar ik durf te vermoeden dat dat vooral aan mij ligt, want al bij al valt Music and Lyrics nog wel best mee. Hugh Grant heeft zijn romcom personage intussen wel aardig onder de knie, Barrymore is goed gecast als de goofy Sophie en de scènes waarin Grant zichzelf belachelijk maakt met z’n eighties kapsel en bijhorende danspasjes zijn zeker amusant.
Check ook zeker eens de singel ‘Pop Goes My Heart’ een cheesy nummer dat 20 jaar geleden een dikke hit had kunnen zijn, maar dat onverwacht ook in deze troubled times de toppositie van de charts in de V.S. wist te veroveren. Muziek uit de jaren ’80 kan ik zonder meer appreciëren, laat ons wel hopen dat de mode van toen blijft waar ze hoort…