OK Computer – OKNOTOK 1997 – 2007

• posted June 28, 2017

Het is altijd leuk als je eigen bescheiden mening wordt bevestigd door iemand van kennis van zaken. Mede daarom las ik gisteren met plezier de muziekrecensie van Gunter Van Assche met als titel ‘Waarom ‘OK Computer’ van Radiohead de beste plaat van de jaren negentig is’.

Naar aanleiding van zijn 20e verjaardag werd OK Computer deze week opnieuw uitgebracht. Ik weet het, een rerelease is voor de gemiddelde muziekfan zelden een reden tot feesten, maar in dit geval wel een gepast eerbetoon voor een van de beste platen ooit. De band rond Thom Yorke maakte zowel ervoor als erna nog geweldige dingen – en ze zullen dat hopelijk nog even blijven doen – maar hun derde langspeler blijft wat mij en vele anderen betreft hun absolute meesterwerk, niets minder dan een uittorende mijlpaal in de muziekgeschiedenis.

Waarom dat zo is kan je uitgebreid lezen in het hierboven vermelde artikel. Alleen al het feit dat deze 20-jaar oude CD, indien hij vandaag werd uitgebracht, nog altijd vooruitstrevend zou zijn én dat nummers zoals ‘Climbing Up The Walls’ zelfs na honderden luisterbeurten over de 2 afgelopen decennia elk haartje op mijn lichaam doen opveren zijn voor mij reden genoeg om het helemaal eens te zijn met de titel.

Nee, het is geen CD waar je vrolijk van wordt. Zelfs niet als je de teksten negeert die het geheel nog een beetje donkerder kleuren. Het valt trouwens op dat de thematiek van OK Computer actueler dan ooit lijkt, ook niet meteen een aanleiding om een vreugdedansje te plegen op de keukentafel. Maar als je een soundtrack zoekt bij een zonnige zondagrit zet dan pakweg ‘Otel’ van de Ertebrekers op (niets mis mee, fijn plaatje). De immer glimmende parel die OK Computer is verdient het om met volle aandacht beluisterd te worden. Liefst alleen in een verdonkerde kamer terwijl de wereld buiten verder afbrokkelt.