Pan’s Labyrinth

• posted November 29, 2006

Gisteren gezien in de bioscoop: ‘El Laberinto del Fauno‘ van  Guillermo Del Toro.  Er een genre opkleven is zoals dikwijls geen eenvoudige opdracht.  Drama, Thriller, Horror, Fantasy… het is maar hoe je het bekijkt. Veel minder moeilijk is het om van deze film te genieten, want Del Toro tovert een visueel bijzonder aantrekkelijk sprookje op het scherm.

De film speelt zich af op het einde van WOII in Spanje. De burgeroorlog loopt ten einde. Carmen is hertrouwd met de harde Vidal, een kapitein in Franco’s leger. Samen met haar dochter trekt ze in bij haar nieuwe echtgenoot die strijd voert tegen de rebellen die zich hebben teruggetrokken in de heuvels.

Carmen’s dochter Ofelia voelt zich echter allesbehalve gelukkig met de nieuwe situatie. Ze zoekt afleiding in een mysterieus labyrint, dat ze ontdekt in de buurt van het huis. Pan, de bewaker van het labyrint, vertelt haar dat ze niemand minder is dan de verloren prinses van het magische koninkrijk. Om de waarheid te achterhalen, moet Ofélia drie gevaarlijke opdrachten vervullen…

Del Toro heeft een zeer mooie fabel bedacht, die vervolgens verwerkt in een zorgvuldig opgebouwd drama en dat alles verpakt in bloedmooie beelden, knappe make-up en effects en de juiste muziek.  Het resultaat is een prachtige film en zonder twijfel een van de beste films van het jaar 2006.

Let op, hoe goed hij ook moge zijn, dit is niet het type film dat iedereen goed vindt.  Veel mensen zullen dit zinloos fantasy gezever vinden.  Een stoute legerkapitein, een lief meisje dat gelooft in sprookjes en door het bos huppelt om opdrachten te vervullen die ze van een mythische faun heeft gekregen…

Voor de meer cynische mensen onder ons is deze beschrijving allicht al voldoende om hen in een bulderlach van hun stoel te doen vallen.  Voor degenen die wel nog een sprankeltje fantasie hebben en niet bang zijn om in contact te komen met de fantasy wereld van Del Toro: ga dat zien.