The Painted Veil
- posted March 13, 2007
The Painted Veil, vrienden van de film, is een romantisch drama. Ondanks het feit dat ik niet het type ben dat zit te wachten op de volgende ‘The Fast and The Furious’ film, voel ik er ook weinig voor om me op zeer regelmatige basis een romantisch drama in de maag te laten splitsen. Niet omdat ik een afkeer heb van romantische films, wel omdat het meestal een hopeloos voorspelbaar en klef spektakel wordt dat ondanks het oppervlakkig inspelen op het gemoed weinig tot geen inhoud blijkt te hebben. Niet zo met The Painted Veil, een genuanceerd, sfeervol drama met meer dan uitstekende acteerprestaties.
Het verhaal, gebaseerd op de roman van W. Somerset, speelt zich af ergens in de jaren 20. De gereserveerde bacterioloog Walter Fane (Edward Norton) wordt verliefd op het upper-class meisje Kitty (Naomi Watts,) die met hem besluit te trouwen en in Shanghai te gaan wonen, vooral om weg te geraken van haar ouders. Wanneer Walter ontdekt dat zijn geliefde hem bedriegt, besluit hij als vrijwilliger naar een afgelegen dorp in China te trekken om daar een dodelijke Cholera epidemie te bestrijden. Bovendien verplicht hij Kitty om samen met hem de gevaarlijke reis te ondernemen…
In tegenstelling tot het merendeel van de romantische drama’s bezit deze film wel over complexe personages en durft hij ook op een veel subtielere manier zeer diepgaande emoties te behandelen. Neem nu het personage van Walter Fane. In de samenvatting op IMDB lees je dat hij ‘in an act of vengeance’ beslist Kitty mee te sleuren op de levensgevaarlijke reis, maar misschien is het wel een laatste wanhoopspoging van een diep gekwetst man om zijn liefde voor haar te redden, of misschien beschouwt hij het gewoon als een collectieve zelfmoordpoging… Welke verklaring je ook verkiest, op een of andere manier begrijp je zijn beslissing wel, maar dat kan ook aan mij gelegen hebben.
Er wordt in ieder geval (zoals steeds) uitstekend geacteerd door Edward Norton (American History X, Fight Club). Ook Naomi Watts (King Kong) zet haar- evenwel iets minder complexe – personage overtuigend neer, met de nodige chemistry tussen de twee als resultaat op het scherm. Denk daar nog de ronduit prachtige Chinese landschappen bij, de ietwat onconventionele maar zeer mooie muziek, en je begrijpt dat dit niet enkel een film met inhoud is, maar ook simpelweg zeer mooi om naar te kijken. Er zijn echt een paar scènes die ik, als het kon, ter plekke had ingekaderd om in de woonkamer te hangen.
Als afsluiter nog een van de mooie quotes die in de film te horen zijn: “When love and duty are one, grace is upon you.” Alsjeblieft!